'T HANGT MYN KLÊERS UUT

Onze toneelvereniging kent zijn ontstaan in het jaar 1975, waar toen nog gespeeld werd in de achtertuin van de Sint-Sixtusabdij. Waar het nieuwe kloostergebouw van de abdij staat, daar herbergde vroeger ook nog een nu afgebroken patronaatszaaltje dat dienst deed voor de plaatselijke chirobeweging. Oprichter van "De Boskanters" destijds was Didier Carton, directeur van de Sint-Sixtusschool, die samen met de jeugdbeweging de eerste toneelopvoeringen op poten zette voor de ouders van deze jongeren en de mensen van de paterhoek. En dit gedurende een tweedaagse. Er konden telkens maximum 120 kijkers de opvoering bijwonen, maar dan opeengepakt als haringen in een ton rond de plaatselijke mazoutkachel.

Tot en met 1983 vonden de voorstellingen plaats in de patronaatszaal van de Sint-Sixtusabdij. Na een sabbatjaar (1984) konden "De Boskanters" vanaf 1985 terecht in de nieuw opgerichte zaal Sint-Sixtus, gelegen achter het "wijkschooltje", dat te gebruiken was in samenwerking met het lerarenkorps, het oudercomité en de toen nog bestaande vereniging van Sint-Sixtusvrienden. Er werd ook geïnvesteerd in allerlei nieuw materiaal, vooral een nieuw podium.

De dag van 3 december 2016 zal lang in ons hart gekerfd staan. We verloren onze dierbare speler-bestuurslid Hans Bruneel, overleden na een meer dan 3 jaar durende slepende ziekte in zijn 54 ste levensjaar. Zijn laatste toneeloptreden was in 2015 met het stuk "Suikernonkel". Reeds 15 jaar lang drukte hij zijn stempel op onze vereniging en stuwde hij ons vooruit. We herinneren ons nog als de dag van vandaag zijn eerste toneeloptreden in 2002 met het stuk "Veel Beterschap". En hoe!!! Daar dwong Hans direct alle respect af van al zijn medespelers en de vele behulpzame vrijwilligers... Hij was meer dan fier toen hij aanhaalde dat ons toeschouwersaantal van ongeveer 200 mensen in de jaren '70 en '80 tot bijna 2000 entrées gestegen was in 2010. En terecht!!! Want Hans was altijd goed om op zijn eentje in voorverkoop een zaal vol te krijgen!!! Vrienden bij de vleet!!!
En nog beseffen we niet ten volle hoezeer we Hans in onze vereniging missen. Maar anderzijds gaf het ons nieuwe moed om met dubbele kracht ons in te zetten voor onze toneelclub en voor jullie, ons trouwe publiek. De taken van Hans werden overgenomen en verscheidene andere bestuursleden rechten de rug om het succes van de laatste jaren te evenaren en zelfs te overtreffen. We zullen het zeggen zoals Hans het ons zei in één van zijn afscheidsberichten: "We zijn trots om Boskanter te zijn!" En telkenjare opnieuw zullen we na onze laatste opvoering nog enkele flessen champagne soldaat maken en dit naar de traditie van Hans ... . Hij zou het nooit anders gewild hebben!!! GROTE DANK Hans voor wie je was voor ons, Boskanters!!! "Je was niet volmaakt en niet perfect", zei je zelf in je laatste woorden. Maar voor ons was en blijf je dat wèl !!!
 

In 2019 speelt het toneelgezelschap in Poperinge (Schipvaartweg 10) vanwege bouwwerken aan de schoolzaal. Maar het is en blijft een vertoning waarbij je met een gulle lach voor of na of tijdens de pauze de echte "trappist Westvleteren" aan een democratisch prijsje kunt consumeren ...
Dit jaar lanceren wij twee nieuwe jeugdige spelers om zo onze toekomst te verzekeren, mede omdat in talrijke nieuwe stukken jong volk van het toneelspel deel uitmaakt.
Ook de vernieuwing zet zich verder. De website wordt in een nieuw jasje gestoken en up to date gemaakt (gsm en ipad ready) en de feitelijke vereniging verandert in een vzw.
Vanaf 1 maart 2019 zijn we officieel Toneelgroep De Boskanters vzw.

Geachte toneelliefhebbers,

Op 25 juli 2021 moesten we als toneelvereniging afscheid nemen van onze sympathieke medewerker Jozef Deroo. En dit op zijn 59ste levensjaar na een slepende ziekte. In Vleteren en omstreken gekend als ‘Jeftje’, iemand die er altijd graag bij was en dit als een manusje-van-alles. Bij het toneel het podium opbouwen of afbreken? Geen probleem. De bar met zijn trappistenvoorraad op punt zetten? Hij zette zijn beste beentje voor. Het toneelgordijn bedienen of een repetitie bijwonen? Het interesseerde Jef allemaal. Vanaf 2002 speelde hij ook in verschillende van onze komische toneelstukken een figurantenrol. Dat bestond erin om op een ludieke manier even op scène te verschijnen met de alom gekende positieve reactie van het publiek. 

Buiten onze toneelvereniging was hij ook altijd beschikbaar als hulp bij talrijke activiteiten die werden georganiseerd ten voordele van de Sint-Sixtusschool of voor de vereniging van Sint-Sixtusvrienden. Even frieten bakken bij een wijkkermis? Jef was er. Een man tekort bij een touwtrektornooi? Hoewel gedrongen van gestalte, Jef had macht te over. Medewerker bij de plaatselijke nocturne? Jef moest er bij zijn… Even toezicht houden op de school tijdens de vakanties: Jef had het gezien. Als gemeentearbeider kende hij ook elke inwoner, elk hoekje, elke beek, boom of stukje wei in Vleteren. In de volle natuur bezig zijn, interesseerde hem aldus het meest. En bij thuiskomst was hij heel vaak in zijn groentenhof te vinden.

Als toneelvereniging kunnen wij niets anders dan dankbaar zijn voor de vele uren dat Jef klaar stond om een handje te helpen. We wisten wat we aan hem hadden, want Jef was ook recht voor de raap. Hij gaf ongezouten zijn mening over alles, ook over het reilen en zeilen van ons toneel. Zijn tong lag op zijn hart en we zijn als ‘Boskanters’ terecht  trots enerzijds omdat we Jef in ons toneel op handen hebben kunnen dragen en anderzijds om wie hij door zijn werk en woorden geweest is voor alle leden.

Jammer genoeg stak bij Jef een vreselijke ziekte de kop op. Hij stond telkens recht en wilde niet toegeven, want karakter en moed had hij te koop. Maar het bleef in zijn laatste maanden bij een ongelijke strijd, horend bij het leven. Jef was niet perfect of volmaakt, maar hij dwong voor altijd respect af in onze toneelvereniging. Waarvoor oprechte en blijvende dank vanwege ons allen!!!